سودای سیمرغ| «تعارض»، قصه تنهایی و انزوا

رضا یک شخصیت تنها ، غمگین و روان پریش است که حتی توانایی و مهارت گفت وگو با آدم ها را نیز ندارد.

او با تمام زخم هایش تنهاست و تنها مرحمش ، قصه هایی است که از ذهنش تراوش می کند و با اینکه از گذشته اش فرار می کند اما هر بار قصه تلخ خیانت و طرد شدگی اش می شود پایانی بر داستان تخیلی اش.

- گروه هنر و رسانه - مریم اویسی ؛ فیلم تعارض که نام قبلی آن ریست بود ، به کارگردانی محمد رضا لطفی از فیلم های نگاه نوی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر بود که با نگاهی خاص  به دنیای درون ، پا به کاخ جشنواره گذاشت.

تیتراژ ابتدایی فیلم ، دوربین های کنترل ترافیک و نظارت بر اتوبان ها و معابر شهری را نشان می دهد و صدای رادیو که درباره مسیرهای مسدود و پر ترافیک گزارشی را ارائه می دهد.

آنچه در همین ابتدا، اهمیت پیدا می کند دوربین است و قصه ای که از لنز این دوربین روایت می شود.

قصه فیلم تعارض درباره فردی است که داستانش را مقابل دوربین تعریف می کند و حتی جلسات مشاوره و یا مراجعه اش به پلیس هم از همین لنز دیده می شود.

در این فیلم ما با سیر زندگی رضا سر وکار داریم که نا گهان در انتهای فیلم ، همه چیز ریست شده و دوباره از نو آغاز می شود.

  این فیلم برخلاف عکس های منتشر شده از آن ،  تماما سیاه و سفید است و هیچ رنگی در آن وجود ندارد.